It didn't take long before the group wrote me back (no email in those days!). They agreed to come to Ieper and perform in our school: for free! Ha! Really, come on! Who would do that??? I asked some friends to help me organize this great event and contacted the principal. He thought it were a very good plan to let them come perform in the last week of that school year.
Too bad I never heard them sing.. For some reason (don't ask me what reason - I don't even know the reason), my mother told me I was not going. I was devastated and nobody understood. Both the class teacher and the principal called my mother to persuade her to change her mind. But that's not the kind of person she is. She had made up her mind that I wouldn't have a wonderful afternoon with my friends.. She didn't save the day. I never forgot.
I save the day...
5 comments:
Oh, meisje toch ... *slaat efjes twee armen om je heen*
Ik hoop dat je toch ook een beetje trots bent op jezelf, dat je dat toch zomaar geregeld hebt gekregen allemaal. Ik zou nog niet weten hoe eraan te beginnen, en jij doet dat gewoon eventjes terwijl je nog op school zit! Petje af!!
Dus hopelijk voel je niet enkel het - terechte - verdriet en onbegrip, maar toch ook een vorm van trots ...
Ja hoor, ben wel trots dat ik dat verwezenlijkt heb toen. Het was de moeite waard, al was het enkel maar het organiseren ervan.
das echt wel kl*te... alles organiseren en dan zelf niet mogen gaan. En was het een succes geweest?
Wat geweldig dat zoiets lukt zeg ! En het was ook een geweldig nummer hé. Nu zit dat heel de dag in mijn hoofd ;-)
@Stijn: het was schitterend blijkbaar. Als ik nu denk aan mijn tienredochters... Voor hen zou dit peanuts geweest zijn, omdat ze wel al wat meer gewend zijn. Maar wij - die niet zoveel kansen hadden om eens ergens naartoe te gaan of iets leuks te doen - vonden zoiets echt de max!
@Jangeox: aiaiaiaiaiaiai! lol
Post a Comment